14 Mart 2013 Perşembe

Ne Mutlu Galatasaraylıyım Diyene !




Açıkcası kaç zamandır yazı yazmak için şu anı beklemiştim.Bugüne gelmeden önce 3 haftasına gitmek istiyorum.Sevgili basınımız Schalke’yi adeta Almanya’nın orta halli takımlarından biri olarak gösterip maçın favorisinin Galatasaray olduğunu  ısrarla söylerek maç öncesi çok kolay bir tur havası yarattı.Lakin işin aslı öyle değildi Huntelaar,Farfan,Drexler gibi çok iyi hücum oyuncularına sahip olan Schalke Avrupa’nın en iyi takımlarından biriydi. Zaten bunu da Arena’daki maçta Schalke çok sert bir şekilde yüzümüze vurdu.


Bugüne gelirsek bir nevi roller değişmişti.Galatasaray formsuz,Schalke ise formunun zirvesindeydi ki bu maça Dortmund derbisinden çıkarak gelmişti.Maçın başlamasıyla baskılı oynayan taraf sarı kırmızılı ekipti.3 lü orta saha ve önlerinde Sneijder ile sürekli değişen 4 lü yapısıyla rakibinin aklını karıştırarak pozisyonları bulmaya başladık derken hakemin ağır hata yaptığı bir pozisyonda Schalke golü buldu.Golden sonra takım hiç istifini bozmadı-bu tavır takımın inanmışlığını gösteriyor-ve baskıyı Schalke üzerinde daha da arttırdı.

Dakikalar 37’yi gösterirken ‘Talihsizlikler Kralı’ Hamit Altıntop-aslanım benim-öyle bir vurdu ki topa artık direk bile saygı gösterip gole katkıda bulundu.Tam bu golün sevinç sarhoşluğunu yeni atmışken üstümüzden o dakikaya kadar pek bir varlık gösteremeyen ‘kral’ BY17 kendine yakışanı yaptı ve büyük golcüler ne yaparsa onu yaptı 42.dk da ibreyi bizim lehimize döndürdü.

İkinci yarı ise ilk yarının tersi bir görüntü oldu.Geride kalan savunma yapan takım Galatasaray,akın akın gelen taraf Schalke’ydi.Belki de oyunu geride kabullenerek topuğumuza sıkmıştık ve 62.dakikada tam bir karambol pozisyonunda Schalke 2.golü buldu.Bundan sonra ise devreye giren isim Muslera’ydı-zaten büyük kaleciydi iyice tescilledi-.Uruguay’lı file bekçisi adeta turu getiren kurtarışların altına imzasını attı.Muslera’ya eşlik eden isim ise Melo oldu ve Manu maçından sonra bu sezonun en iyi oyununa imza attı.80lerde Schalke’de yorulunca Galatasaray affetmedi ve 90+5’te kremanın üstüne ‘çilek’i koydu.

Bu zaferde bir takım ruhunun eseri ve bu ruhun lideri Grande.Dünyanın en büyük 3-4 teknik adamından birine sahip olduğumuz için gerçekten şanslıyız.

Yazıyı sonlandırırken son bir söz biraz şans yanımızda olursa ‘Road to Wembley’.Neden olmasın ?

Geçmiş olsun Ice Man Semih Kaya..


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder